Çine’de pehlivan develer şehrin caddelerinde boy gösterdi.

Çine ata mirası devecilik kültürünü yaşatmaya devam ederken ilçenin sokak ve caddelerinde boy gösteren pehlivan develer ilgi odağı oldu.

Bu mirasın yaşatılabilmesi için çaba sarf ettiklerini ve develeri korunaklı damlarda baktıklarını anlatan Fatih Hoş, "Develer hiçbir şekilde bize veya başkalarına zarar vermez. Kış aylarında develerin kızma dönemleri vardır. Ağızlarından çıkan köpük de kızdıklarına dair belirtidir. Kuyruk vurup, dövünürler. Bunlarda herhangi bir menfaat, çıkar yoktur. Deve güreşleri ise Atalarımızın bize bir mirasıdır. Bu yıl Şubat ayında festival tadında bir güreş olmasını temenni ediyoruz. Bu konuda herkes üzerine düşen görevi layıkı ile yapacaktır" diye konuştu.

Güreş meydanına çıkacak develerin bazı özellikleri taşıması gerekiyor. Yalnızca, "yoz" denilen tek hörgüçlü dişi develer ile "buhur" adı verilen çift hörgüçlü erkek develerin yavrusu olan ve "tülü" olarak adlandırılan erkek develer, güreş meydanı için "savran" adı verilen bakıcılar tarafından hazırlanıyor. Soya dayalı olarak seçilen bir devenin meydana çıkması için güreşçi kanından olması, tülü (melez deve) olması, dişleri, yaşı gibi birçok önemli kriter rol oynuyor. Tülü develer, güreş öncesi sahipleri tarafından özenle hazırlanıyor. Meydandaki becerileri kadar süsleriyle de ilgi çeken devlere, aşırtma, ibik, aynalı arka süs ve boyunluk (muskalık) adı verilen süsler takılıyor, bir sanat eseri gibi görünen havutların (deve semeri) arkasına süslü bir bez üzerine yazılan isimleri asılıyor. Kimi beldelerde tülü develer süslendikten sonra güreş öncesi davul zurna eşliğinde sokaklarda dolaştırılıyor. "Ayak", "orta", "başaltı" ve "baş" olarak tanımlanan dört farklı boy ve kilo kategorisine göre yapılan güreşlerde develer, diğer güreşlerde olduğu gibi "pehlivan" olarak adlandırılıyor. Güreş meydanına çıkarken "cazgır" adı verilen sunucular tarafından anons edilen develerin alandan galip ayrılabilmesi için rakibini kaçırtması, çaresizce bağırtması veya yere yıkması gerekiyor. Develerin birbirine zarar vermemesi için "urgancı" adı verilen kişiler de meydanda görev yapıyor. Gerektiği zaman urganları kullanan bu kişiler, develeri birbirinden uzaklaştırıyor. Ayrıca develerin birbirini ısırmaması için de ağızları, ağız bağcılar tarafından bağlanıyor. (YUSUF GİRGİN)